Nieuwe ramen

Dat was echt nodig! De oude ramen zijn vervangen door hardhouten met dubbelglas. Het oude hout bestond op bepaalde plekken alleen nog maar uit stopverf, wat er ook al spontaan uitviel; een ruit was al gebroken en bij het zemen van de binnenkant ontstonden strepen aan de buitenkant! Dat kon zo niet langer. Tijdens onze afwezigheid is hard gewerkt en de klus is prima uitgevoerd!

Snel gewend

Dit filmpje maakten we op de eerste dag na aankomst de vorige keer. Na wat door het huis geslopen te hebben, nestelde Oliver zich op zijn gemak op de bank en bij het knapperende houtvuur begon hij zich uitgebreid te wassen. Nooit verwacht dat hij zich zo snel thuis zou voelen!

(On)verwachte kennismaking

Tot onze verrassing besloot de eigenaar van de grond rondom ons erf van zijn tractor te stappen om kennis met ons te maken. Jammergenoeg is zijn naam ons ontschoten; die vragen we de volgende keer opnieuw. Het is een vriendelijke jongeman van 28 jaar die (nog) in een aangrenzend dorp woont met zijn (van oorsprong Friese) vriendin en zoontje van 2 jaar. Als we het goed begrepen hebben, heeft hij plannen om voor zijn gezin een huis op zijn land te bouwen, achter de bomenrij verderop in de straat. Hij heeft kennelijk een gemengd bedrijf want hij bezit ook nog 200 koeien. Het was een waardevolle ontmoeting die zeker een vervolg zal hebben.
Wel aangekondigd was een bezoek van dochter D. met haar vriend en familie uit Den Haag. Ze waren een weekend in de Belgische Ardennen en hadden daar een wild kanoavontuur beleefd. Ons bezoek uit Nederland is tot nu toe vooral sprakeloos bij het zien van de gigantische hooischuur die aan ons huis vastzit. Die heeft in hun en onze fantasie al verschillende 'bestemmingen' gekregen: een theater, een oefenruimte voor een band, een opslagplaats voor caravans, een feestzaal etc. Iedereen die ook een voorstel wil doen is welkom; we doen de schuur voorlopig nog niet weg!

Een 2e thuis

Een pak van ons hart: het experiment is geslaagd, want beide katten voelen zich als een vis in het water in hun (en ons) 2e huis. Halverwege de heenreis had Louis het wat moeilijk. Dat bleek uit de kwalijke geuren die ons vanaf de achterbank bereikten. Maar dat probleem was snel na aankomst opgelost en -geruimd. Oliver deed zijn ras eer aan: hij liet alles gelaten over zich heenkomen en bleef lange tijd vanuit het portiek de boel gadeslaan. Op de vertrekdag terug naar huis werd het nog even spannend omdat die kleine zwarte duivel de omheinde tuin van de buren interessanter vond. Uiteindelijk dwong zijn hongergevoel hem op tijd naar huis, waarna de terugreis zonder noemenswaardig protest verliep.

Een beetje meer

Nadat de laatste verf was opgedroogd en we al een wandeling van ruim twee en een half uur achter de rug hadden (we waren maar net voor donker binnen...de afstand wat onderschat), besloten we de volgende dag met de auto op zoek te gaan naar het grootste meer in onze omgeving: het Lac des Vieilles Forges. Het bleek een prachtig groot meer te zijn, omgeven door enorme bossen. Verschillende watersporten zijn er te beoefenen, zoals zwemmen, kanoën, zeilen etc. Er is ook een camping in de buurt. Dat wordt genieten deze zomer! Morgen vertrekken we weer. Omdat we in W. niet over een TV beschikken hopen we de EK-voetbalwedstrijd Nederland-Frankrijk a.s. vrijdagavond ergens in een openbare gelegenheid tussen de Fransen te kunnen meebeleven!

Laatste verfklus klaar!

Zo, voorlopig genoeg geklust: tijd voor ontspanning! Nu al het verfwerk is gedaan, kunnen volgende week de katten mee. Dat werd wel tijd want uit protest is Louis vorige week 5 dagen zoek geweest. Komende week worden ze geënt en dan maar hopen dat bij de grensovergang België-Frankrijk niet opeens douane uit de bossen opduikt, want eigenlijk moeten er 30 dagen tussen de enting en het vervoer zitten.

Sloopvergunning

Afgelopen zaterdag hadden we een afspraak met Henk V. die met de eigenaar van een sloopbedrijf een kijkje kwam nemen op ons erf. Terwijl hij de boel observeerde en wij onze wensen kenbaar maakten, kwam ook de burgemeester ons erf op. Na de nodige vormelijkheden vroeg hij Ca met hem mee naar zijn huis te gaan omdat daar een sloopvergunning in 3-voud klaar lag, die ingevuld diende te worden. Ook moesten er foto's in 3-voud worden bijgevoegd plus een kadasterkaart in 3-voud met daarop aangegeven welke gebouwen op de nominatie stonden gesloopt te worden.
Gelukkig hielp Henk ons een handje door het e.e.a. voor ons te vertalen. Deze week stuurt de sloper een offerte. Afhankelijk van de beraamde kosten kunnen we dan beoordelen of we deze zomer al van een weids uitzicht kunnen genieten, want zeg nou zelf: zonder deze gebouwen zouden we nog meer plezier kunnen beleven aan deze prachtige wolkenluchten!

De vloeren

De tijd die nodig was voor het opknapwerk op de begane grond in onze boerderij is ons enorm meegevallen. We hadden wel wat mee: aan de vloeren hoefden we niets te doen. Op sommige foto's was met name de vloer van de salon al goed te bewonderen. Deze collage geeft een indruk van de vloeren van de vier hoofdvertrekken. Links bovenaan beginnend met de klok mee, zie je de eetkamer, salon, slaapkamer en keuken.