Schuilplaats ontdekt?

Afgelopen najaar, toen we ons erf inspecteerden, vonden we een stenen aanbouwtje met een golfplaten afdekking aan de noordoost-zijde, ter hoogte van wat wij onze varkensstal/geitenonderkomen noemden. Tijdens het klussen dit voorjaar verwijderde Ca wat opstakels voor een deur in de bijkeuken, die naar ons idee ooit als achterdeur had dienstgedaan. Ze ontdekte achter deze toegang echter een donkere ruimte die bij het licht van een zaklamp een afgesloten vertrek onthulde dat de binnenkant bleek te zijn van het stenen aanbouwtje. Achterin is een trapje gemonteerd met ijzeren treden. Het plafond is van beton met deels een golfplaat die muurvast zit. We hebben werkelijk geen idee wat de oorsprong van deze ruimte is geweest. De afmetingen zijn: hoogte 180 cm, breedte 125 cm en lengte 400 cm. Na een verhoogd plateau van 1 vierkante meter, ligt de 2e vierkante meter wat dieper en deze is gevuld met ongeveer 10 cm helder water. Als je daar overheen stapt blijkt de rest van de bodem uit droog zand te bestaan.
Met dit mysterie laten we jullie voor een weekje achter. Hopenlijk hebben we in W. binnenkort ook een internet verbinding, zodat we nog vaker deze blog kunnen bijhouden. Au revoir!

Groene vingers en vrouwentongen

De jaarlijkse gang naar ons favoriete tuincentrum leverde een totaal andere oogst op dan andere jaren. Deze keer wilden we behalve voor ons achtertuintje, ook wat fraais en nuttigs voor in en rondom het Wolvennest meenemen. Voor buiten waren we er snel uit: we kozen voor een rode en een groene kruisbessenstruik (nostalgie van Lies: haar liefste vruchten uit de tuin van de tantes aan de Noordzij). Ze mogen voorlopig de narcissen en tulpen in de zinken teilen gaan vervangen en kunnen dan in het najaar in de volle grond. Met de rode en oranje paprika planten gebeurt hetzelfde.
Voor binnenshuis wordt het een ander verhaal: welke planten kunnen tegen onregelmatige watervoorziening en zijn gemakkelijk naar de gang te verplaatsen waar altijd daglicht is als alle luiken gesloten zijn? De keus is gevallen op Sansevieria's, (ook wel vrouwentongen genoemd) en Zamioculcas. Afijn we zullen zien hoelang ze het volhouden!

Hemelsblauwe keuken

Het is een flinke klus geweest, maar de keuken is nu ook zo goed als klaar! Drie deuren (naar kelder, salon en hal) moeten nog worden afgelakt, maar de metamorfose is nu al gigantisch! We hebben voor hemelsblauw gekozen omdat men in oude boerderijen deze kleur vaak in de keuken gebruikte. We hebben ons laten vertellen dat dat om praktische redenen werd gedaan: hemelsblauw schijnt een afstotend effect op vliegen te hebben! Dat was ook wel nodig, aangezien in die tijd de mensen en hun vee vaak in aangrenzende ruimtes leefden.

Sloopplannen

Nu de zomer zich aandient, gaat het steeds meer opvallen, dat de nutteloze bijgebouwen op ons erf ons uitzicht behoorlijk bederven (zie collage). Daarom zijn we druk doende een sloopbedrijf te vinden die ze tegen een schappelijke prijs tegen de vlakte haalt en opruimt. Omdat er ook nogal wat asbest in verwerkt zit en in één van de gebouwen de watermeter geplaatst is, moeten we er wel een erkend bedrijf bijhalen. Volgens Ca heeft de burgemeester de sloopvergunning al voor ons klaarliggen. We hopen dat de kosten meevallen, zodat we binnen niet al te lange tijd een beter zicht hebben op de ruimte om ons heen.

Vriendendienst

Tijdens de eerste droge lentedagen gingen onze groene vingers jeuken bij het zien van alle tractoractiviteiten op het land om ons heen. Met de afspraak van Fabrice in ons achterhoofd ('als jullie wat te klussen hebben, bel me maar. Ik heb 2 gouden handen en vraag 10 euro per uur') zochten we mobiel contact met hem. De verbinding en ons telefoon-Frans waren slecht. Een vrouwenstem sprak over 'hopital' en daarna werd de verbinding verbroken. Daags daarna draaiden 2 personenauto's het erf op. In de voorste zat Fabrice met zijn vrouw aan het stuur. Met moeite stapte hij uit: onderbeen in het gips, enkel gebroken, stalen pen erin en 3 maanden uit de roulatie. Maar, hij stelde ons voor aan zijn copain Laurent, die alles wist van tuinieren en ook over de benodigde apparaten hiervoor beschikte. Hij vroeg 11 euro per uur maar dat was inclusief de meegebrachte brandstof. Een afspraak was snel gemaakt: eerst zou de metershoge heg worden aangepakt en enkele dagen later kwam hij het gras maaien. Toen we 's maandagsavonds terug naar NL reden was hij nog volop aan het werk, dus het eindresultaat is nog een verrassing. Ca is nu op weg naar W om een paar dagen alleen te gaan klussen. Ongetwijfeld zal ze bij terugkomst verslag uitbrengen.

Waarom de burgemeester zijn afspraak niet nakwam

Laatst vonden we bij aankomst een uitnodiging in de brievenbus: de burgemeester wilde kennis met ons maken op zaterdag 'vers 14.00 heures' in de Mairie. Uiteraard hielden we er rekening mee dat we het woord 'vers' wat ruim moesten nemen. In de stromende regen hebben we tot 14.30 uur gewacht, maar de Mairie bleef gesloten en we keerden naar huis terug, ook omdat we visite verwachtten (Nederlanders, dus we moesten op tijd terug zijn!).
De ontmoeting vond uiteindelijk een paar dagen later onverwacht plaats. De burgemeester verontschuldigde zich: buiten zijn ambt als burgervader was hij tevens fokker van Texelse schapen en dikbilrunderen. Eén van zijn dikbilkoeien moest voor het eerst kalveren en laat nou vlak voor onze afspraak de veterinair besluiten dat er een sectio caesarea moest worden uitgevoerd, aangezien het kalf in stuitligging lag. Ja, we begrepen het volkomen: hij had zelf ook de handen uit de mouwen moeten steken om het kalf gezond ter wereld te brengen. Dat hij ons daarna om 15.00 uur niet meer bij de Mairie aantrof, verbaasde hem niets: hij heeft nog meer Hollanders onder zijn hoede!

Het eind komt in zicht

Het lijkt een beetje eentonig te worden, maar voor ons verlopen alle dagen anders op de boerderij. Na enkele dagen hard doorwerken is nu ook de vestibule af en alle overgebleven deuren van een laklaag voorzien. Er wacht nog één grote klus binnen: de keuken! Uiteraard wordt het buitenleven ook niet vergeten; nu het weer opeens is omgeslagen (20 graden temperatuurverschil in 2 weken tijd!) ontdekken we daar ook steeds meer: vleermuizen die in de schemering opeens onder ons dak verdwijnen en kennelijk onze zolder bevolken; roofvogels in verschillende groottes en zangvogels die onophoudelijk met elkaar 'in gesprek' zijn. Om daarvan nog meer te kunnen genieten besloten we Fabrice te bellen en hem te vragen ons erf te 'nettoyeren'. Maar het maken van een afspraak met hem bleek ingewikkelder dan we dachten. (Wordt vervolgd)