Voor sterke magen!

Het moest er toch een keer van komen: een foto van Louis op heterdaad betrapt. Wat is het toch moeilijk om zwarte dieren goed te fotograferen! Als we met de bosmaaier verschillende delen van het erf hadden gekortwiekt waren de muizen behoorlijk in paniek en kon Louis ze bij de vleet vangen. Er is ook een filmpje waarop hij de zoveelste muis verorbert, maar dat wil ik de weekhartigen onder jullie niet aandoen.

Ca heeft er zin an!

Na het ontbijt gaf Ca aan dat ze vandaag lekker aan de slag ging met haar nieuwe gereedschap. Ze liet zich niet ontmoedigen door de zoveelste regenachtige dag: er is hier altijd wat te doen! Tijdens wat gesleep met regentonnen ontdekte ze een paar overhangende dikke boomtakken die met de nieuwe lange snoeischaar mooi verwijderd konden worden. Dat ging vlot, maar bij de 2e tak brak de schaar in tweeën. Met grote onschuldige ogen en druipende haren liet ze de schade zien. Ocherreme, gelukkig was het een goedkope merkloze aanbieding; die zijn gewoon niet berekend op Ca's kracht!

Kennismaking met de postbode

Kortgeleden hebben we persoonlijk kennisgemaakt met de plaatselijke postbode (le facteur) die dagelijks langsscheurt. Tot nu toe toeterde hij bij het langsrijden als de luiken open zijn en hij de auto zag staan. Maar daarin is verandering gekomen sinds we een telefoon- en internetaansluiting hebben. Hij draait nu zijn gele Renaultje regelmatig ons erf op om ons post van France Telecom en Orange te overhandigen.

Hierbij heeft hij ons de traditie uitgelegd van de jaarlijkse uitreiking van de nieuwe 'calendrier' aan het eind van ieder jaar. Het duurde even voor het kwartje bij ons viel, maar ik geloof dat we het uiteindelijk goed begrepen hebben. De sleutelwoorden waren: ik kom langs...on boit un peut (dan drinken we wat) en dan nog iets van het geven van 'monnee' (kleingeld). Toen het hem duidelijk werd dat we wat moeite hadden om dit gebruik te bevatten, stelde hij voor het bezoek al aan het eind van november bij ons te plannen, dan kon hij er de tijd voor nemen!

Modelreiziger

Wat een kwart Primatour al niet teweeg kan brengen! Zonder problemen doorstond Louis de heen- en terugreis. Bij aankomst nog wat wankel op zijn pootjes rende hij onmiddellijk naar de bloembakken buiten om zijn dorst met regenwater te lessen. De rest van de dagen was hij van 's morgensvroeg tot 's avondslaat in de weer met het vangen en verorberen van muizen in alle soorten en maten. Regelmatig nam hij er één mee naar binnen om ons (en Oliver) onder luid gemiauw het muizenvangen 'aan te leren' (vrij naar Midas Dekkers).

Speciale datum

Het leek ons een prima datum ((08-08-'08) om vandaag eens een bezoek te brengen aan de hoofdstad van de Franse Ardennen (departement 08) Charleville-Mézière.
Voor die gelegenheid zouden er wat festiviteiten in de stad zijn, maar die hebben we overdag niet kunnen ontdekken. Charleville-Mézière deed ons denken aan Maastricht met die brug over de Meuse. Tussen de buien door hebben we toch nog wat foto's kunnen maken met steeds wisselend wolkenpatroon.

Plattelandsdieven

Het zou vreemd zijn als we geen teleurstellingen zouden ondervinden tijdens ons Franse avontuur. Zo is het de laatste tijd steeds spannend als we richting W. gaan of we alles nog wel aantreffen zoals we het de laatste keer hebben achtergelaten.
In het voorjaar hebben we steeds goedkope zakken grind vanuit Nederland meegenomen, zo'n 4 zakken van 25 kilo per keer. Uiteindelijk hadden we er 19, netjes opgestapeld op het erf. Maar niet voor lang dus: 9 zakken zijn gestolen! Ons erf is nog helemaal open omdat de slopers de ruimte moeten hebben. Tot die tijd sluiten we de achterdeur af door aan de binnenkant een oude ladder en antieke zeis klem tegen de trap te zetten (niet doorvertellen hoor!) en slaan we géén kostbare spullen op in b.v. de hooischuur (zegt het voort zegt het voort!;))
Vanmiddag ontdekten we dat de zelfbouw-picknicktafel gelukkig nog op zijn plek stond (nee, we vertellen niet waar we die verstopt hadden)!

Ontdek je plekje

Voor de regelmatige bezoeker worden de collage's misschien wat saai, maar voor ons zijn ze waardevol om vast te leggen. Hier een verzameling opnames van de noord-oost en achterkant van het huis met de aangebouwde hooischuur.
Omdat we binnenkort rondom de dakgoten willen laten repareren was het noodzakelijk vooral op die plekken het hoge onkruid te verwijderen. We keken onze ogen uit: nog meer stalletjes en hokjes kwamen tevoorschijn, de dakgoten worden soms ondersteund door balken en er groeien hele vlierbesbomen uit de muur!
De erfafscheiding is nu duidelijk zichtbaar, de koeienstal blijkt ook een zij- en achteruitgang te hebben en we maken al plannen om het deel dat met hout is afgezet om te toveren tot een buitenkeuken. Als onze dromen over een tig-aantal jaren zijn gerealiseerd, zullen we nog eens met weemoed terugkijken op deze collage uit het prille begin.