Warm hooi

Nadat een oplettende lezeres ons had gewezen op de kwalijke gevolgen van het eten van pasgemaaid gras voor de vier gevoelige koeienmagen, besloten we het gras voorlopig op te slaan in een van de vele droge schuurtjes. Dat namen de dames ons niet in dank af: zij verzamelden zich hongerig aan het hek zodra ze de grasmaaier hoorden. Maar we waren onvermurwbaar! Toen het opgehoopte verse gras in de schuur begon te broeien, hebben we het uitgespreid op de plaats van onze toekomstige composthoop.
Louis had zich al een dag lang niet laten zien; hij houdt niet van veranderingen, dus toen het bezoek terug was naar Nederland zijn we op onderzoek uitgegaan. Lopend langs de nieuwe composthoop zagen we opeens een zwart bolletje. Hij keek niet op of om: dit was zijn nieuwe warme slaapplaats!

Bezoek met smaak

 

Afgelopen weekend kregen we bezoek van onze vrienden A en J met zoon en schoondochter. Ze hadden een week in Zuid-Frankrijk doorgebracht in een camper. Na de nodige omwegen belandden ze via Reims op onze boerderij. Omdat het inmiddels donker was geworden, hebben we het bezichtigen maar voor de volgende dag bewaard.
Nadat de magen waren gevuld met Pot-au-Feu, kwamen de meegebrachte lekkernijen aan bod: eerst een espresso met aardbeientaart (eigenlijk te mooi om aan te snijden!) en daarna proostten we buiten onder een prachtige sterrenhemel met een glas rose champagne op een gezonde toekomst.
Volgens zeggen sliepen de gasten in hun camper voor het eerst sinds hun vakantie aan één stuk door ('wat is het hier heerlijk stil!'), zodat ze uitgerust de terugreis konden maken.

Maaien

De aanschaf van de nodige apparaten voor het bewerken van het gras op ons erf, is zeker de moeite waard geweest. Doordat 2008 een extreem natte zomer was, moesten we iedere keer op z'n minst 2 dagen in het 'groen' ploeteren.
Rondom ons erf is in het voorjaar maïs geplant en zoals je ziet heeft dat een flinke groeispurt doorgemaakt. Elke morgen lopen we een rondje over ons erf en doordat er veel onkruid definitief is verdwenen ontstaan er steeds nieuwe doorkijkjes.
De avonden worden al flink koud; de thermometer in huis komt niet hoger meer dan 13 graden. Dus de houtvoorraad begint al wat te slinken. Maandag komt Fabrice een nieuwe lading brengen voor de houthaard. Zo kunnen we het gebruik van de centrale verwarming met stookolie zo lang mogelijk uitstellen, want die prijzen zijn inmiddels ook behoorlijk gestegen.

Enkels verzwikken

Sinds de zomer laten we overdag steeds de achterdeur openstaan en de voordeur gesloten. Dit scheelt aanmerkelijk in het aantal vliegen binnen. Bovendien hebben we (nog) geen klompen of laarzen in poezenformaat kunnen vinden, dus lopen de katten hun pootjes lekker schoon via varkensstal-fietsenhok-bijkeuken.
Deze oplossing had echter een groot nadeel: er lagen behoorlijk wat grove stenen voor de achteringang langs de hooischuur, met als gevolg dat we al verschillende keren verzwikte enkels opliepen. Maar daar hebben we het volgende op gevonden.
Nadat het onkruid was verwijderd en de losse stenen via de kruiwagen elders op het erf in een karrenspoor waren gestort, zijn de overgebleven 10 zakken grind voor de achteringang uitgespreid.
Kijk: dat ziet er al stukken beter uit! Alleen denken we erover het grind voor de rest van de oprit maar in Frankrijk te bestellen en te laten storten, aangezien die 10 zakken slechts een paar vierkante meter bedekten.

Onbekende overburen

We hebben al eens gemeld dat we buren hebben. Het huis staat aan de overkant van de smalle weg, aan de Noordwest kant van ons huis. We hebben nog geen kennis gemaakt met de eigenaren/bewoners, want de eigenaresse is in het najaar overleden en haar enige dochter woont in Parijs en heeft geen interesse in een 2e huis op het platteland. Wel komt er om de week een grote transitbus voorrijden van een tuinonderhoudsbedrijf. Dan worden er wat werklui met tuingereedschap uitgeladen en binnen een half uur is de klus geklaard en vertrekken ze weer.
We vroegen ons wel eens af wat ze met het afgemaaide gras deden. Daar kwamen we laatst achter toen we op ons eigen erf het hoge gras maaiden: daar lagen flinke hopen kort gras in! We hebben het maar aan de koeien gevoerd, tegelijk met ons eigen gemaaide gras. Want GFT-afvalbakken of takkenwagens bestaan hier niet. Hier gaat alles op de brandstapel (of op het erf van de buren blijkbaar)!