Lies kon even de held spelen, want ze hoorde haar naam vanaf het erf roepen. Ca's stem klonk wat onzeker..."Kom eens kijken wat mooi! Ik ben hier, bij de konijnenhokken en neem je fototoestel mee." Het was inderdaad mooi, maar volledig ongevaarlijk. We hadden een hazelworm (Anguis fragilis)gevonden, (bron: Wikipedia). Het is een hagedissensoort van de orde der schubreptielen. Hij liet zich gemakkelijk oppakken en ontspande zich volledig in de warme hand. Ca sloeg alles op gepaste afstand gade.
Tot nu toe hebben we hier al hazen kunnen bewonderen, fazanten, roodborstjes en allerlei vinkjes. Ook hoog in de hooischuur lijkt het steeds drukker te worden met vogeltjes die elkaar het hof maken.
2 opmerkingen:
stoer hoor!!! vroeg me wel af of je het glibberige beest eerst ge-wiki-d had alvorens hem op je hand te leggen , of dat je wel houdt van n beetje spanning in je leven...lol...
liefs x
Ik had 'em waarschijnlijk (uit angst) met een schep in tweeën gehakt, of op z'n minst knock out geslagen ermee.. Gelukkig maar dat 'ie jou tegen kwam ;)
Groetjes!
Een reactie posten