Voilá! De eetkamer is klaar!

En zo is de eetkamer uiteindelijk geworden: van het plafond tot de plinten...alles geplamuurd, gelatext, geverfd en geboend. Tuurlijk, de aankleding volgt nog en in de toekomst zal deze ruimte ook gebruikt worden voor de elektronica, zoals TV- en computeraansluitingen. De ramen hebben we gelaten zoals ze zijn want bij de minste of geringste aanraking valt zowel de stopverf als het afgebrokkelde houtwerk binnen en buiten op de grond. We overwegen dan ook zes ramen te (laten)vervangen door hardhouden kozijnen met dubbel glas.

Vorderingen in de eetkamer

We hebben nog eens goed gekeken naar de foto's van de eetkamer: van linksboven tot rechtsonder in de collage zijn de vorderingen die daar gemaakt zijn duidelijk zichtbaar. Na overleg over de volgorde van de aanpak, besloten we deze kamer als eerste onder handen te nemen. Het uiteindelijke resultaat? Wordt vervolgd!

Witte Paas

 

Kijk, dat is weer eens wat anders: bij gebrek aan een witte Kerst hier een kleine impressie van een witte 2e Paasdag in La Douce France. Hazen hebben we ook gezien (nee, geen paas- of sneeuwhazen maar gewoon wildkleurig en razendsnel!)en door fazanten werden we gewekt; wat maken die een merkwaardig geluid!
We hebben deze keer de buitenboel de boel gelaten en zijn alleen binnenshuis aan de slag gegaan. Een indruk daarvan volgt.

Een vroege Pasen

Het zal niemand ontgaan zijn dat we druk doende zijn al het houtwerk wat op te vrolijken. Daarbij horen frisse kleuren. Afgelopen week is de definitieve beslissing gevallen: hardblauw voor de keuken en staalblauw voor de andere vertrekken. Daar gaan we komend Paasweekend lekker mee aan de slag. De weerberichten voorspellen voor buitenactiviteiten niet veel goeds: koud, sneeuw en hagel. Daarom gaan er ook wat boeken mee voor de avonduren! Fijne vrije dagen!

Ander uitzicht?

Het was al duidelijk dat de eigenaar van de grond rondom ons erf afgelopen winter druk doende was zijn weiland te bemesten met koemest. Toch is het vreemd te ontdekken dat je uitzicht zomaar kan veranderen als hij besluit de groene weiden om te ploegen en daarmee kennelijk voor te bereiden op akkerland. Het ziet er dus naar uit dat we komende zomer geen koeien meer als buren hebben, maar maïs, tarwe, of misschien wel zonnebloemen. Eén voordeel zien we er alvast in: het zal aanmerkelijk minder vliegenoverlast betekenen!

Grondig werk

In tegenstelling tot vorig weekend kwam er deze keer geen mens aan de deur. Dat gaf ons de gelegenheid het nieuwe gasfornuis uit te testen (Lies), de boel eens grondig met stofdoek, -zuiger en dweil te lijf te gaan (Lies) en vooral al het eerder geschuurde houtwerk in de grondverf te zetten (Ca). Er bleef zelfs tijd over om samen een deel van de 'moestuin' en het erf van woekerende bramen- en rozenstruiken te ontdoen. Daarbij maakten we dankbaar gebruik van een in de haast in de Auchan in Hirson voor vier euro aangeschafte lange snoeischaar en beschermende handschoenen.
Wat waren we trouwens gelukkig met onze nieuwe houthaard toen zondagochtend opeens de centrale verwarming uitviel; we zagen onze geest al dwalen en dachten al aan een bezoek aan de loodgieter voor een brochure voor een nieuwe hoogrendementsketel! Geen idee hoe het mogelijk was maar plotseling sprong het 'oudje' 's nachts om half 6 weer aan en verwarmde als nooit tevoren. Raadselachtig dus!

Oud ijzer

Maandagmorgen, toen we naar Liart wilden vertrekken om wat bankzaken te regelen, draaide opnieuw een auto het erf op. Ditmaal waren het vader en schoonzoon 'oud ijzer' die kennelijk ook deel uitmaakten van het lopend vuurtje en een graantje mee wilden pikken: of we misschien wat oud ijzer op te ruimen hadden.
Eerst nog een poging ondernomen tegen te sputteren, maar na ruim een uur was hun wagen vol geladen met al het losse, onbruikbare oude ijzer uit kelder en bijgebouwen. Of ze na het dejeuner terug mochten komen met een snijbrander zodat ze ook alle vaste beugels uit de koeienstal vakkundig konden lossnijden.
We maakten geen bezwaar; zeker niet nadat de heren ons hadden gewaarschuwd de plek naast de buiten-WC (waar Ca het afval steeds verbrandde) níet te gebruiken als parkeerplaats omdat zich daaronder een gierput bevond waar je maar beter niet in kon storten. Verstonden we het goed? Was de put inderdaad 30 meter! diep? We waren door het oog van de naald gekropen als we de heren mochten geloven!

Zagen, sjouwen en stapelen

Zoals afgesproken kwam Fabrice maandag klokslag 15 uur met tractor en aanhanger, volgeladen met droge boomstammen van een meter én kettingzaag achteruit het erf op. Namens zijn vrouw schonk hij ons een grote zak aanmaakhoutjes want daar hadden de dames zelf vast niet aan gedacht! (Klopte, maar we rekenden ook niet op zo'n snelle service!)
De meteo had gedreigd met regen aan het eind van de middag, dus of we maar even konden samenwerken. We vormden een uitstekend team: Fabrice zaagde, staand op de aanhanger, de stammen in drieën en gooide de houtblokken op de grond, Lies gooide ze in de daarvoor bestemde 'garage' en Ca stapelde ze netjes tegen de wand.
Tussen de bedrijven door leerde Fabrice ons economisch met de insert houtbrander om te gaan. Ongeveer een uur en één flink houtblok later leek de salon op een sauna: bloedheet én mistig van het vocht uit de muren! Er was geen twijfel aan: de haard werkte uitstekend én milieuvriendelijk want uit de schoorsteen kwam nauwelijks rook. (Wordt vervolgd)